آرتمیس
آرتمیس

آرتمیس

انتظار

انتظار

از دریچه، با دل خسته، لب بسته، نگاه سرد

می کنم از چشم خواب آلود خود صبحدم بیرون نگاهی

در مه آلوده هوای خیس غم آور

پاره پاره رشته های نقره در تسبیح گوهر

در اجاق باد، آن افسرده دل آذر

کاندک اندک برگ های بیشه های سبز را بی شعله می شوزد

من در اینجا مانده ام خاموش

                                            بر جا ایستاده سرد

وز دو چشم خسته اشک یاس می ریزم به دامان

                                                                          جاده خالی ، زیر باران ...